Wanneer Siem zich op zijn skeelers haast naar zijn vriendin, Marijke, ontmoet hij op de spoorwegbrug het bloedmooie meisje Paulien. Ze maakt telkens dezelfde tekening en telt daarbij elke lijn die ze op het blad zet. Hij wil dolgraag met haar in contact komen en denkt al aan de (jaloerse) reacties van zijn vrienden, wanneer die de knappe Paulien zullen zien. Maar het contact verloopt niet zoals hij het gepland had. Paulien reageert heel raar of reageert net niet, stelt rare vragen of geeft rare antwoorden. Siem wordt overdonderd. Niet alleen haar uiterlijk, maar ook haar onbegrijpelijke reacties fascineren hem. Algauw komt Siem erachter dat Paulien autistisch is. Hij weet niks van autisme en aanvankelijk wil hij gewoon wat met Paulien flirten. Gaandeweg begint hij iets voor haar te voelen, maar hij slaagt er niet in tot de wereld van Paulien door te dringen.
Dit boek is een echte aanrader. Het thema, autisme, wordt mooi in beeld gebracht. We zien eens een andere kant van de aandoening. Het boek is vlot geschreven en goed opgebouwd. Ik kon me makkelijk inleven in het verhaal en herkende eigenschappen van de personages in mezelf. Het was een toffe leeservaring en ik heb genoten van elke letter.
BeantwoordenVerwijderen